ارتباط بین فعالیت بدنی اوقات فراغت و بازی های دیجیتالی با سلامت دانش آموزان دختر ورزشکار مقطع متوسطه شهرستان مهریز

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین فعالیت بدنی اوقات فراغت و بازی های دیجیتالی با سلامت دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان مهریز بود. روش پژوهش از نوع همبستگی بود و به صورت میدانی انجام شد. جامعه آماری پژوهش را 132 نفر از دانش آموزان دختر ورزشکار مقطع متوسطه شهرستان مهریز تشکیل دادند که بصورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پژوهش پرسشنامه بود در این تحقیق از پرسشنامه ای که چو کی لونگ (2009) در تحقیقی مشابه تحقیق حاضر به کار گرفته بود، استفاده شد. این پرسشنامه شامل سه بخش می باشد. اولین بخش شامل اطلاعات افراد، بخش دوم شامل درک افراد از وضیعت سلامتی شان و سومین بخش شامل عوامل کلی مشارکت در بازی دیجیتالی ، رضایت از اوقات فراغت و وضعیت بهزیستی اجتماعی نوجوانان بود. تعداد پرسشنامه های تحلیل یافته برابر با 125 پرسشنامه بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها توسط ده تن از اساتید و متخصصان تربیت بدنی مورد تائید قرار گرفت. پایایی مشکلات مربوط به سلامت عمومی نوجوانان در این پرسشنامه (77/0= ? ) و پایایی عوامل مشارکت در بازی های دیجیتالی ( 78 /0= ? ) بدست آمد. به منظور توصیف داده ها از جدول توزیع فراوانی، شاخص مرکزی میانگین و شاخص پراکندگی انحراف استاندارد و در بخش دوم نیز جهت آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون های کلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن، آزمون های t تک نمونه ای و z استفاده گردید. نتایج یافته ها نشان داد که بین وضعیت سلامتی با عوامل مشارکت در بازی های دیجیتالی رابطه معناداری (05/0?p ، 007/0= r) وجود ندارد. همچنین نشان داده شد که بین وضعیت سلامتی با فعالیت بدنی اوقات فراغت رابطه معناداری (05/0?p ، 09/0= r) وجود ندارد، بین وضعیت سلامتی با ساعات انجام بازی های دیجیتالی اوقات فراغت رابطه معناداری (05/0?p ، 09/0= r) یافت نشد ، بین عوامل مشارکت در بازی های دیجیتالی با فعالیت بدنی اوقات فراغت رابطه معناداری (05/0?p ، 11/0= r) وجود ندارد، بین عوامل مشارکت در بازی های دیجیتالی با ساعات انجام بازیهای دیجیتالی رابطه معناداری (05/0?p ، 06/0= r) وجود ندارد.